Άννα Βίσση - "Είμαι εύθραστη και αδύναμη" -DownTown yupi.gr

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Άννα Βίσση αποφάσισε να απέχει πριν κάνει το δικό της comeback. H σταρ που ξέρει να επανεφευρίσκει την εικόνα της επιστρέφει με την πρώτη δουλειά που φέρει εξολοκλήρου τη δική της ευθύνη, με τίτλο Απαγορευμένο. Πριν κυκλοφορήσει ο δίσκος, τα πρώτα της τραγούδια, «Απαγορευμένο», «Κόντρα», «Από μακριά κι αγαπημένοι», διέρρευσαν στο YouTube και είναι πρώτα στην κατηγορία με τα περισσότερα views (με περισσότερους από 200 χιλιάδες επισκέπτες) αλλά και πρώτα στην κατηγορία Top Responded. Όπως τραγουδάει και η ίδια, «το πάρτι αρχίζει». Και να φανταστεί κανείς ότι έχουμε ακούσει μόνο τις πρώτες νότες...

Το booklet του άλμπουμ με το εξαιρετικό layout που έχω μπροστά μου γράφει πως ο δίσκος είναι αφιερωμένος στη Σοφία: «Για τη Σοφία μου, τρεις μήνες μετά από εκείνη την ημέρα που έβρεχε στην ψυχή μας...». «Της το αφιέρωσα, γιατί αυτό το CD βγαίνει σε μια πολύ συμβολική χρονικά στιγμή και για τις δυο μας. Εγώ έκανα κάτι που είχε πολλή αναμονή, κούραση, αγωνία αλλά και χαρά και η Σοφία μού στάθηκε ουσιαστικά σαν φίλη και κόρη. Εκείνη αντίστοιχα πήρε τις αποφάσεις της, με τις οποίες είμαι συνοδοιπόρος. Πριν από λίγες μέρες, γιορτάσαμε μαζί τα 25α γενέθλιά της και από τότε ξεκίνησε για εμάς μια καινούργια ζωή. Περάσαμε από θύελλες, λατρείες και κλυδωνισμούς και τώρα νιώθω ότι είμαστε πιο κοντά από ποτέ. Βρήκα κι εγώ την εσωτερική ισορροπία να είμαι μητέρα και φίλη με τη Σοφία μου. Άλλωστε, αυτό συμβαίνει σε όλες τις εργαζόμενες γυναίκες-μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και δεν τους το δείχνουν όσο θα ήθελαν».

Δεν θα ήθελες όμως την ασφάλεια του Νίκου Καρβέλα στη νέα σου δουλειά, με την έννοια ότι ήταν πάντα μια δοκιμασμένη συνταγή επιτυχίας;
Ο Νίκος είναι ένα τόσο τεράστιο κεφάλαιο, που δεν πρέπει να το πειράζουμε. Είναι το μεγαλύτερο άλμπουμ της ζωής μου, με φωτογραφίες και αναμνήσεις τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, που δεν θέλω καν να μπω στη διαδικασία να συγκρίνω το τότε με το τώρα.

Έχει τύχει να είσαι μόνη σου για μεγάλη περίοδο;
Έχω μείνει μόνη μου πέντε χρόνια συνεχόμενα και δεν είχα πρόβλημα. Δεν έχω πανικό με την ερωτική μου ζωή. Θέλω να αισθάνομαι πολύ ερωτευμένη για να είμαι με κάποιον. Υπήρχε και μια περίοδος που τίποτα δεν με συγκινούσε. Ήταν τότε που ήμουν στη Νέα Υόρκη και ήθελα πραγματικά να είμαι μόνη μου.

Μετράς λάθη στις σχέσεις;
Βέβαια, και κάθομαι και τα συζητάω. Έχω πονέσει κι έχω κλάψει τόσο, που αν σ’ το πω θα μου πεις «Μα καλά, για εκείνη την ιστορία εσύ κρυβόσουν σπίτι κι έκλαιγες;». Το καλύτερό μου κλάμα είναι πάνω στο τιμόνι ακούγοντας όπερα και φέρνοντας εικόνες στο μυαλό μου. Δεν είναι ότι προκαλώ πόνο για να κλαίω, απλά αφήνομαι στα συναισθήματά μου. Πολλές φορές φεύγω βόλτα με το αυτοκίνητο στην Εθνική Οδό προς τη Θεσσαλονίκη για να ακούσω μουσική. Και στο Los Angeles το ίδιο έκανα. Θυμάμαι ότι οδηγούσα και περνούσα από ένα βουνό ακούγοντας το δίσκο. Ξέρεις πόσες φορές πέρασα αυτό το βουνό κλαμένη και πόσο ωραία αισθανόμουν μετά;

Όλη αυτή η ένταση που έχεις ως άνθρωπος σε κάνει απόμακρη καμιά φορά με τους άντρες;
Πάντα δυσκολευόμουν στις ερωτικές μου σχέσεις, αλλά αυτό μου αρέσει γιατί έχω ένα handicap, που έχει να κάνει με τα ερωτικά μου «θέλω», να είμαι δηλαδή εύθραυστη και αδύναμη. Αυτό αποδεικνύει ότι είμαι παραδομένη στον έρωτα με όλες του τις αδυναμίες.

Σε έχουν καταπιέσει οι άντρες;
Ναι, σε δυο-τρεις περιπτώσεις ήταν και ο λόγος που χώρισα. Κάποιος μου είπε «Πρέπει να σταματήσεις να τραγουδάς για να είμαστε μαζί». Δεν θυμάμαι καν αν απάντησα σε αυτό. Μου φάνηκε τόσο αστείο και απλά έφυγα. Αυτό μου το είχε αναφέρει και ο πρώτος μου δεσμός. «Σε θεωρώ κορίτσι για σπίτι» είχε πει «θέλω να σε παντρευτώ, αλλά δεν θέλω να τραγουδάς». Εγώ, πάλι, που δεν με θεωρώ κορίτσι για σπίτι που θα μείνει μέσα και θα περιμένει τον άντρα να γυρίσει από τη δουλειά, δεν μπήκα ποτέ σε αυτήν τη λογική.

Περισσότερα στο Down Town που κυκλοφορεί.

yupi.gr