Απο Το Ημερολόγιο Ενός Αλλου Τρελού: Face 2Face με Την Άννα Βισση

antidoto1980.blogspot

Από το ημερολόγιο ενός τρελού για την Άννα ...

Θα στα γράψω περιληπτικά, γιατί σου γράφω από τον υπολογιστή του ξενοδοχείου που σέρνεται και δεν αντέχω να δουλέυω ακόμα με Windows 95!

Ψες είχα το ωραιότερο βράδυ της ζωής μου. Τόσο ξεφάντωμα είχα να κάνω από την ημέρα που απολύθηκα από τον στρατό. Έγινε 7:00 για να επιστρέψω σπίτι, το κλείσαμε το Αρένα! Έγινα ντίρλα από το πρώτο μισάωρο, να φανταστείς μέχρι και head banging στον Ρουβά έκανα! Είχα και την Αγγελική και τον Μάρκο που "έστησαν" την τέλεια παρέα, δεν είχα καλύτερο! ...

Άκου να μαθαίνεις:

- Ο Ρουβάς βγαίνει στη μίαμιση με το "Σπάσε τον χρόνο." Αποθεώνεται. Τα χορευτικά του μοιάζουν πολύ με το "They don't really care about us" του μακαρίτη του MJ. Παρόλο που είναι 38 χρονών, από κοντά φαίνεται πολύ νεότερος, μην σου πω γύρω στα 25. Γίνεται πραγματικό παραλήρημα στο "Όλα γύρω σου γυρίζουν". Δική μου αγαπημένη στιγμή το "Ξανά" που το τραγουδήσαμε με την Αγγελική με κίνδυνο να σκίσουμε πνεύμονα και το "Εμένα Θες" που είναι ό,τι καλύτερο έβγαλε ο τύπος τα τελευταία 10 χρόνια!

- Η Βισσάρα βγαίνει στις 2:30. Με καινούρια ρούχα. Ευτυχώς πέταξε εκείνα τα κόκκινα κουρέλια που της έδωσε η κόρη της να φορέσει στην πρεμιέρα και τώρα μοίαζει όντως με σταρ, απαστράπτουσα στα ασημένια! Όπως είπα και χθες, η ενέργειά της και το κέφι της είναι πλέον beyond science για την ηλικία της.

- Η Βίσση άλλαξε ελαφρώς το πρόγραμμα. Δεν λέει πια τον "Σαδισμό", ούτε το "Είμαι" δυστυχώς. Λέει όμως το "Πέστο ξανά" (αγαπημένο), την "Έμπνευση" και το "Ακόμα μία" που είναι ότι πρέπει για nostalgia mood. Επίσης, χάρηκα που όλοι ήξεραν απ' έξω την "προτεραιότητα" και την τραγουδούσαν δυνατά. Ωστόσο, επιμένω ότι η καλύτερη στιγμή του προγράμματος είναι το "Ρε!" Για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι και πολλά. Ήμουν τόσο μεθυσμένος που ελάχιστα θυμάμαι από ψες. Για να καταλάβεις, σήμερα όχι μόνο δεν έχω φωνή, αλλά όταν κάνω προσπάθεια να μιλήσω, πονάω τον λαιμό μου!

- Τη σύμπραξη με τον Ρουβά, την περίμενα πιο avant garde. Δεν είπαν κάτι πρωτότυπο. Αν θυμάσαι το πρόγραμμα τους στο Χάος το 1996, θα προσέξεις ότι λένε τα ίδια τραγούδια. Ευτυχώς αφαίρεσαν τα "έρωτα ή πόλεμο", "άντεξα" που κατά τη γνώμη μου δεν ταίριαζαν και επιτέλους είπαν την "αντίστροφη μέτρηση" σε ορίτζιναλ εκτέλεση. Η αποθέωση των 90ς είναι εδώ. Πολύ συγκινητική στιγμή! Κλείνουν, με την Βίσση να τραγουδά το "Ξανά" και τον Σάκη να προσπαθεί να πει το "Δώδεκα."

- Μετά βγαίνει ένας ντίτζεϊ και πρήζει τον κόσμο με ξένες επιτυχίες μέχρι που ξαναβγαίνει ο Σάκης στις 5:00 για να υποβάλει τα σέβη του στα σουξέ του Ρέμου. Τον ακολουθεί η Βίσση στις 5:30 με το λαϊκό πρόγραμμα στο οποίο ακούμε τα πάντα, από το "Σε χρειάζομαι" μέχρι το "Αφήστε την να πάει όπου θέλει". "Μαύρα γυαλιά", "Παραλύω", "Ερωτευμενάκι", "Το πολύ, πολύ", "Σε θέλω-Με θέλεις" και φινάλε με τον "Τελευταίο χορό".

- Στο μεταξύ, εγώ ανταλάζω γαρύφαλλα με μια ξανθιά από το μπροστινό τραπέζι και αφιερώνουμε ρεφραινάκια ο ένας του άλλου! Στο "Σ' έχω επιθυμήσει" είμαι ήδη στο τραπέζι της και χορεύω μαζί της. Είναι κι αυτή τύφλα. "Πώς σε λένε;" τη ρωτάω, "Είμαι πολιτικός μηχανικός" μου απάντησε. Κατάλαβες. Μου χόρεψε σε πλήρη κάβλα το "Ντρέπομαι να ζητήσω συγγνώμη" μου βάρεσε παλαμάκια όταν της χόρεψα το "όλα τα λεφτά" και στο "Δεν θέλω να ξέρεις" χορέψαμε slow, όπως στο Δημοτικό. Φιληθήκαμε. Οι φίλες της από το τραπέζι της με κοίταζαν με το μισό τους, ή αδιαφορούσαν πλήρως. Σε κάποια φάση, μια σκύλα την τράβηξε προς το μέρος της και της έμπηξε τις φωνές, τύπου "τι κάνεις μ' αυτόν στο τραπέζι μας!" απτόητη όμως η δικιά μου! Μου είπε ότι είναι 24 ετών, μα νομίζω έκοβε χρόνια. Καβλαμαρούδες, φίλε μου! Ένα γαρύφαλλο και ένα ρεφραίν αρκούν!

- Σόρρι που θα ακουστεί κάπως, γιε μου, αλλά μόνο η Βίσση με κάνει ευτυχισμένο. Όσο μεγαλώνω σκέφτομαι ότι πρέπει να αποφεύγω τόσο βαρύγδουπες και αμφιβόλου ποιότητος δηλώσεις, αλλά ψες το επιβεβαίωσα. Μόνο η Βίσση αξίζει, μόνο αυτή καταφέρνει να αναδύσει αγγέλους από τα σωθηκά μου! Ένα χρόνο μετά το ανεύρυσμα και με νέα φιλοσοφία ζωής, μπορώ να σου πω με σιγουριά πως αν πέρσι πέθαινα, θα ήταν κρίμα που θα έχανα τη Βίσση. Αυτό μόνο!

all here
antidoto1980.blogspot