Πήγαμε: «Δαίμονες» εντύπωσεις - clickatlife.gr

Πρώτη εντύπωση: Κυριακή βράδυ και μια Αθήνα από αυτές που αγαπάμε να θυμόμαστε. Πλήθος θεατών έξω από το «Παλλάς» περίμεναν υπομονετικά να δουν την παράσταση. Στο κατάμεστο «Παλλάς» παρατηρούσα ένα ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων. Εγχώριοι celebrities στις πρώτες σειρές, φανατικοί της Βίσση στις αμέσως επόμενες, νεαρόκοσμος αλλά και ηλικιωμένες κυρίες με τις φιλενάδες τους που ανυπομονούσαν ν’ αρχίσει το θέαμα. Και το θέαμα αρχίζει. Μια απόκοσμη σκηνή οργίων με πλάσματα του κάτω κόσμου, σκοτεινές φιγούρες, τον σατανά αυτοπροσώπως να ερωτοτροπεί με τις αγαπημένες του και την Εβελίνα Παπούλια να κάνει το πιο δυναμικό ξεκίνημα μιας αναπάντεχα καλής παράστασης...

Το story μπορεί να θυμίζει απλοϊκό παραμύθι αλλά η απόδοσή του ήταν καλοδουλεμένη. Μια μάγισσα (Εβελίνα Παπούλια) καταδικάζεται σε θάνατο από την καλοσυνάτη βασίλισσα (Άννα Βίσση) για τις σατανιστικές της πράξεις και τους φόνους αθώων ανθρώπων. Την ώρα που καίγεται στην πυρά επί σκηνής (ναι, το είδαμε και αυτό), ουρλιάζει στην τρομαγμένη βασίλισσα πως σε μια άλλη ζωή θα ξανασυναντηθούν. Πράγμα που έγινε αιώνες αργότερα σε μια θεατρική ομάδα της Νέας Υόρκης. Και η ώρα της εκδίκησης έρχεται…

Κατά τη διάρκεια της παράστασης, η Άννα Βίσση, υποδύεται με επιτυχία την παιδούλα βασίλισσα αλλά και την νεαρή ηθοποιό της Νέας Υόρκης. Μάλιστα, δεν ήταν λίγες οι φορές που δεν την ξεχώριζες ανάμεσα στο πλήθος του νεαρόκοσμου που την πλαισιώνει επί σκηνής. Οι φωνητικές της ικανότητες, χαμηλότερες σε ένταση στο πρώτο μέρος, ξεδιπλώθηκαν με άνεση στο δεύτερο μέρος, όπου ερμήνευσε και το κλασικό «Δαίμονες» με τον Παναγιώτη Πετράκη.

Και από την πρωταγωνίστρια Άννα Βίσση, στον Παναγιώτη Πετράκη. Με ιδιαίτερη κίνηση, ένταση στη φωνή και μεγάλο πάθος, ο Παναγιώτης Πετράκης, φαίνεται πως κέρδισε το στοίχημα του απαιτητικού του ρόλου. Αν και συχνά υπερβολικός στην ερμηνεία του, η υπερπροσπάθειά του επί σκηνής φαίνεται πως αναγνωρίστηκε από το κοινό με ένα ζεστό και με διάρκεια χειροκρότημα. Ειδικά στα σημεία εκείνα, όπου ο Πετράκης υποδυόταν τον κυριευμένο από τον σατανά σκηνοθέτη, η πειστικότητά του ίσως ξένισε κάποιους ενώ παράλληλα εντυπωσίασε άλλους…
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ και στην Εβελίνα Παπούλια. Σε έναν ρόλο αρκετά απαιτητικό ως προς την κίνηση, η Παπούλια φάνηκε πως εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο τις σπουδές της πάνω στον χορό και την κινησιολογία, δίνοντας ένα άρτιο αποτέλεσμα.

Πέρα από τις υποκριτικές ικανότητες των ηθοποιών, θα πρέπει να αναφερθούμε στην έξυπνη και ευρηματική σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα, στα εντυπωσιακά σκηνικά της παράστασης που εναλλάσσονταν με ταχύτητα χαρίζοντάς της επάξια τον τίτλο της φετινής υπερπαραγωγής αλλά και στη ζωντανή ορχήστρα που τόσα χρόνια είχαμε να δούμε σε μια live αθηναϊκή, θεατρική παράσταση.
Όπως φανερώνουν οι αριθμοί, πρόκειται όντως για μία υπερπαραγωγή με περισσότερες από 20 εναλλαγές σκηνικών, 250 εντυπωσιακά κοστούμια αλλά και πρωτοποριακά για τα ελληνικά δεδομένα εφέ. Με 24 ηθοποιούς – χορευτές και ορχήστρα 13 μουσικών, το κοινό πραγματικά απολαμβάνει μια παράσταση που κάλλιστα θα μπορούσε να σταθεί στο σανίδι βρετανικών θεάτρων.
Και τι δεν είδαμε επί σκηνής. Την Εβελίνα Παπούλια ως μάγισσα να «καίγεται» σε πραγματικές φλόγες, τη δυνατή βροχή να πέφτει επί σκηνής, την Άννα Βίσση (με τη βοήθεια γερανού για τους πιο παρατηρητικούς) να πετά στο κενό υπό τις εντολές του κυριευμένου από τον διάβολο σκηνοθέτη-συντρόφου της, το απόκοσμο σκηνικό των σατανικών οργίων να μετατρέπεται σε παλάτι και στη συνέχεια σε αίθουσα βασανιστηρίων παλιού κάστρου, και, και, και…

Με το τέλος της ομολογουμένως μεγάλης σε διάρκεια παράστασης, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως το μισό θέατρο όχι μόνο ξέσπασε σε παρατεταμένο χειροκρότημα-αποθεώνοντας κυρίως την Άννα Βίσση-αλλά χειροκροτούσε όρθιο ως ένδειξη ενθουσιασμού, σφύριζε και παραληρούσε. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως η star Άννα Βίσση, έχει ισχυρό fun club μέσα στα χρόνια, πράγμα που θα διαπιστώσει και όποιος παρακολουθήσει την παράσταση έστω και 22 χρόνια μετά την πρεμιέρα της…