Το Ημερολόγιο Ενός Τρελού: Για Την Άννα

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2007,

Ξύπνησα κατά τις 8 το πρωί και πήγα κατευθείαν στην κουζίνα να φτιάξω καφέ. ήμουν ιδιαίτερα ευδιάθετος, και φτιάχνοντας το καφέ μου (γαλλικός με λίγο γάλα σκέτος, ακριβός όπως τον πίνει και η Άννα), άπλωσα το χέρι μου και άνοιξα το ραδιόφωνο, ήταν ρυθμισμένο στον σφαίρα και εκείνη την στιγμή άκουω «ένα σου λεω ένα είμαι τρελή για εσένα...ένα σου λεω ένα ακόμη ζω για εσένα». Αφού χάρηκα για άλλη μια φορά την ερμηνεία της Αννας, μου καρφώθηκε μια σκέψη στη κεφάλι. Η Άννα είναι Κύπρο, το τηλέφωνο του σπιτιού της στην Κύπρο το έχω (αφού παλαιότερα ουκ ολίγες φορές μιλούσαμε και βρισκόμασταν στο σπίτι της), Θα πάρω τηλέφωνο, το πολύ πολύ να μου πούνε ότι δεν είναι εκεί η ότι βρίσετε Λ.Α. (όπως και παλαιότερα τις περισσότερες φορές ενώ η Άννα ήταν σπίτι το προσωπικό της έλεγε βρίσκετε στο εξωτερικό).

Αφού περίμενα να γίνει 12 μεσημέρι, η Άννα τέτοιες ώρες ξεκινά τη μέρα της, παίρνω το ακουστικό και χτυπώ τον αριθμό του σπιτιού της Αννας 24412... , αφού χτύπησε δυο φορές ακούστηκε μια γυναικεία φωνή που δεν ήταν άλλη από της κύριας Σοφίας.

-Παρακαλώ
-Για σας κυρία Σοφία τη κάνετε, ο Γιώργος είμαι μήπως μπορώ να μιλήσω με την Άννα?
-Ποιος Γιώργος?
-Είχα έρθει πολλές φορές στο σπίτι σας, τελευταία φορά πριν 2 χρόνια το Σεπτέμβρη είμαι φίλος με την Άννα.

Και ενώ μιλούσα, αυτή επαναλάμβανε αυτά που έλεγα, λες και ήθελε κάποιος που ήταν εκεί να ακούσει και να καταλάβει ποιος είμαι.

Ξαφνικά άκουω μια μαγευτική φωνή να λεει έλα δώσε μου το τηλέφωνο είναι εντάξει.

-Έλα ρε Γιώργο τη κάμνεις είσαι καλά?
-ααααααααααααααα.......ννα? είσαι εσύ?
-έλα βρε εγώ είμαι... μα που έμαθες ότι είμαι Κύπρο?
-χαμογέλασα... το έμαθα από τον κ......
-τι κάμνει εκείνος καλά είναι?
-Εμείς όλοι καλά είμαστε εσύ τι γίνεσαι?
-να σου πω έχεις προγραμματίσει τίποτα για τώρα? Αν όχι έλα αποδώ το σπίτι το ξέρεις, πες ότι σε περιμένει η Άννα και πες το όνομα σου.

Στον πιο πάνω διάλογο η κυπριακή προφορά ήταν έντονη και από τις δυο πλευρές.

Και έτσι κλείσαμε το τηλέφωνο. Φόρεσα τα ρούχα μου και σε 13 λεπτά ήμουν εκεί.
Χτύπησα το κουδούνι και αφού είπα τα σχετικά η κυρία Σοφία η οποία θυμήθηκε ποιος είμαι (επιτέλους) με οδήγησε στο πίσω σαλόνι όπου συναντώ την Άννα. Φορούσε φόρμες αθλητικές χρώματος λευκού, και τα μαλλιά της πιασμένα κοτσίδα πίσω.

Αγκαλιαστήκαμε φιληθήκαμε και ένιωσα τόση αύρα, ένα μεγάλο κύμα από θετική ενέργεια να με πλημμυρίζει.
-έλα μου λεει κάθισε εγώ έχω να κάνω ακόμη ένα πρόγραμμα στο μηχάνημα και τελειώνω.
-δεν υπάρχει πρόβλημα θα σε βοηθήσω αν θέλεις και χαμογελάσαμε και οι δυο.
-έλα κάθισε εδώ δίπλα να τα πούμε μου είπε και η Άννα βγήκε σε ένα μηχάνημα το PowerPlates
-Για πες τη γίνεσαι μου λεει
-Καλά της λεω, σε έχω επιθυμήσει πολύ. Εσύ καλά?
-Καλά είμαι ετοιμάζομε για τις συναυλίες του Οκτώβρη.

Αφού μιλήσαμε για τις συναυλίες, τι τραγούδια θα πει (ενώ την ώρα που έκανε γυμναστική ακούγονταν τα τραγούδια με τη σειρά που θα τα πει στις συναυλίες), την ρώτησα τι γίνετε με τη δισκογραφία, μου είπε ότι όλα είναι έτοιμα αλλά η υπόθεση με τα δικαστήρια την καθυστερεί. Υπάρχει μια πιθανότητα μου είπε να κυκλοφορήσει η νέα της δουλειά αλλά από εταιρία του εξωτερικού και να είναι σαν εισαγωγή στην Ελλάδα.

Αφού τελείωσε η Άννα τη γυμναστική της, καθίσαμε στο σαλόνι και μου πρόσφερε καφέ, δεν χρειάστηκε να της πω πως τον πίνω, το θυμόταν.

-Έχω επιθυμήσει πολύ την παρέα που κάναμε με όλα τα παιδία εδώ στην Κύπρο
-ναι χαθήκαμε της λεω.
-Όχι, όχι εγώ χάθηκα, εγώ φταιω , μην ανησυχείς όμως σύντομα τα πράγματα θα αλλάξουν. Έπρεπε να χαθώ για λίγο καιρό.

Μόλις τελείωσε την πρόταση της, ανοίγω το πορτοφόλι μου Βγάζω 2 χαρτάκια.

-Ξέρεις τη είναι αυτά?
-Τι ήρθε το εύρω κιόλας στη Κύπρο? (Γελάσαμε και οι δυο πάρα πολύ)
-Όχι είναι κάτι που έχει πολύ μεγαλύτερη αξία
-Ρε Γιώργο θα έρθεις στην συναυλία του Amsterdam? Πω Πω δεν το πιστεύω.
-Ναι θα έρθω και δεν θα είμαι μόνος, θα είμαστε όλη η ομάδα.
-εννοείτε ότι θα βρεθούμε πριν και μετά τη συναυλία, και μου δίνει το καινούργιο αριθμό του κινητού της.

Με αυτά και αυτά πέρασε η ώρα. Σηκώθηκα φιληθήκαμε ξανά και δώσαμε ραντεβού στο Άμστερνταμ.

Πολλά πράγματα που λέχθηκαν, άλλα είναι προσωπικά, και άλλα δεν μπορούμε να τα αναφέρουμε τώρα(θα τα αναφέρουμε σιγά σιγά όπως περνά ο καιρός).

Ένα έχει σημασία, η Άννα είναι καλά, και αναμένει και αυτή με αγωνία την επιστροφή της στα μουσικά δρώμενα της Ελλάδας.

Ευχαριστούμε το Γιώργο για την παραχώρηση μέρους του ημερολογίου του.