ΑΝΟΙΞΗ 2010: Alo Hayati... με την Άννα!, Από το Μάριο Στυλιανάκηfannatics.gr
AV. Mια προσωπικότητα - σύμβολο στη σύγχρονη Ελλάδα. Οριοθετεί κάθε τάση έκφρασης. Μια super star. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα απλά χαρακτηριστικά που περιγράφουν μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στην Ελλάδα σήμερα, την Άννα Βίσση, την πιο επιτυχημένη τραγουδίστρια των τελευταίων 35 χρόνων στην ιστορία ενός έθνους. Ενός έθνους που στέκεται στην γραμμή μεταξύ της Δυτικής και της Ανατολικής Ευρώπης και συνορεύει με την Μέση Ανατολή. Μια χώρα που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης ενώ την ίδια ώρα ξεχειλίζουν από αυτήν στοιχεία από την κουλτούρα της Μέσης Ανατολής.
Ας το θέσουμε απλά. Η Άννα Βίσση είναι η Ελλάδα και ακριβώς σαν την Ελλάδα δεν καθησυχάζεται ποτέ και με τίποτα. Παρόλ' αυτά, η Άννα δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε απλό. Έχει εμφανιστεί σε όλη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα και την Κύπρο στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision τρεις φορές. Τραγούδησε στους Ολυμπιακούς της Αθήνας και εμφανίστηκε μπροστά απο προέδρους χωρών και βασιλικές οικογένειες. Εκτός από την Αθήνα και τη χώρα καταγωγής της, την Κύπρο, η Άννα έχει ζήσει στο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και μέχρι πρόσφατα στο Λος Άντζελες, όπου καταφέρνει να απορροφάει ό,τι γίνεται γύρω της και να δημιουργεί το δικό της μοναδικό είδος μουσικής που εξελίσσεται με το πέρασμα των χρόνων.
Η Άννα δε σταματά να μεγαλώνει, να αλλάζει και να ανανεώνει τον εαυτό της και τη μουσική της. Το κοινό της αποτελείται από μικρά παιδιά μέχρι και ηλικίες των 50, 60 και πάνω. Η μεγάλη της απήχηση αναδεικνύει το ταλέντο της και τα ατελείωτα χαρίσματα της.
Γνώρισα την Άννα πρόσφατα στο LA, όπου εξερευνά για ακόμη μια φορά μια νέα πλευρά της και ένα είδος πιο προκλητικής σοφίας. Μοιράζεται μαζί μας λίγες σκέψεις για τα πάντα: τη μουσική, τη δόξα, τους άνδρες, τον έρωτα και τα μυστικά μιας επιτυχημένης γυναίκας.
Μ: Το νέο σου διεθνές album κυκλοφορεί σύντομα. Πες μου πρώτα μερικά πράγματα γι’ αυτό.
Α: Αυτό που έμαθα τόσα χρόνια παρακολουθώντας τους ανθρώπους, το κοινό μου δηλαδή, είναι ότι χρειάζεται να τραγουδάω για πράγματα με νόημα και πάθος και να το κάνω από την οπτική γωνία της γυναίκας. Αυτό είναι γεγονός στο νέο αυτό album και χαρακτηρίζει όλο το δίσκο. Ξεκινήσαμε την κυκλοφορία των πρώτων singles τον περασμένο Οκτώβριο μέσω διαδικτύου, μέσα από την ιστοσελίδα μου που είναι πλέον κάτι σαν το ψηφιακό μου σπίτι. Είναι το http://www.annavissi.net.
M: Πώς θα ήταν τα ιδανικά επόμενα 10 χρόνια για σένα;
Α: Έχω δουλέψει αρκετά σκληρά τα τελευταία χρόνια κι έτσι είπα στον εαυτό μου οτι από εδώ και πέρα η δουλειά θα μειωθεί. Όχι λόγω βαρεμάρας, απλά θα ήθελα να δουλεύω πλέον σε projects τα οποία θα απολαμβάνω μέχρι την τελευταία σταγόνα. Ζωντανές εμφανίσεις παντού, σε όλο τον κόσμο, ίσως ένα είδος reality show με ό,τι συμβαίνει πίσω απ' τις κάμερες, όλα δοσμένα με αλήθεια και χωρίς λογοκρισία, με όλες τις αστείες, τις άσχημες και τις αμήχανες στιγμές των παρασκηνίων.
M: Την προσωπική σου ζωή πως τη βλέπεις;
Α: Αυτό ποτέ δεν το σχεδιάζεις! Αυτή την περίοδο δεν τρελαίνομαι να μπω σε μία σχέση, προτιμώ δηλαδή να ζήσω λιγάκι πιο ελεύθερα και να αφιερώσω όλο μου το είναι στη δουλειά μου. Είναι κοινώς γνωστό άλλωστε ότι οι σχέσεις σε παρασύρουν σε πολλά άλλα, γι' αυτό και τώρα δε θα προτιμούσα να βρεθώ σε μία. Αλλά αυτό μπορεί να ακουστεί και χαζό. Η αγάπη σε χτυπάει σαν μια πέτρα που πετάγεται από το πουθενά, δε σκέφτεται καταστάσεις, ούτε περιόδους όπου εσύ κάνεις τα δικά σου σχέδια. Αν πρόκειται να σου συμβεί, θα συμβεί! Γι’ αυτό πιστεύω πως δεν μπορώ να προγραμματίσω την προσωπική μου ζωή. Θα προτιμούσα να ήμουν μόνη και ελεύθερη και απλά να βγαίνω ραντεβού όποτε το θελήσω εγώ, αλλά κανείς δεν μπορεί να σου το εγγυηθεί αυτό!
M: Πώς συνδέεσαι με τους fans σου από το εξωτερικό, ειδικά με αυτούς που έρχονται απο μέρη με μεσοανατολική κουλτούρα?
Α: Θα έλεγα πως γίνεται αυτόματα μέσα απο τα τραγούδια μου και τους ήχους της μουσικής μου! Όταν άνθρωποι από τη Μέση Ανατολή επισκέπτονται την Ελλάδα, έρχονται και βλέπουν τα shows μου και με ευχαριστεί που τους βλέπω να είναι τόσο εκφραστικοί, σε σημείο να ανεβαίνουν στα τραπέζια και να διασκεδάζουν σαν Έλληνες. Γενικά οι ήχοι μας, ειδικά τα κρουστά και τα πνευστά όργανα, μοιάζουν, οπότε αυτό είναι ίσως ένας από τους συνδετικούς κρίκους με τους fans μου.
M: Ποια είναι τα μυστικά της Άννας Βίσση που κάνουν το κοινό να σαγηνεύεται?
Α: Υποθέτω πως ο πρωταρχικός λόγος που μπορεί να μαγνητίζεται ο κόσμος από το πρόσωπό μου είναι πως είμαι γυναίκα και δίνω έμφαση στα χαρακτηριστικά τα οποία με κάνουν ξεχωριστή, μοναδική. Έχω επιτύχει σε αυτό που ήθελα να κάνω, στ' όνειρό μου και αυτό με κάνει επιτυχημένη γυναίκα. Και συνήθως, όταν μια γυναίκα είναι επιτυχημένη, γοητεύει τους άλλους. Μια επιτυχημένη γυναίκα είναι sexy. Όταν μια γυναίκα που ξέρει τι της γίνεται, ξέρει πού μπορεί να φτάσει και στέκεται άνετα χωρίς βοήθειες στα δικά της πόδια, για μένα είναι sexy. Μια επιτυχημένη γυναίκα δε φοβάται να βγει στα δύσκολα, δε φοβάται να τολμήσει. Και όταν οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τη γενναιότητά της, συγκινούνται από αυτήν, ειδικά αν μπορείς να μεταδώσεις τα θετικά. Αυτό νομίζω είναι sexy και cool.
M: Ποτέ δεν το είχα σκεφτεί με αυτό τον τρόπο...
Α: Είναι επειδή ζούμε σε ένα κόσμο φτιαγμένο για άνδρες, παραδέξου το. Θαυμάζω τον Παβαρότι, για παράδειγμα, αλλά θαυμάζω και τη Μαρία Κάλλας. Μπορεί να είναι και οι δύο θρύλοι αλλα η δεύτερη ήταν "η γυναίκα" και παραμένει ακόμη και σήμερα "η γυναίκα", ειδικά στη δική μου συνείδηση και σκέψη. Ήταν Ελληνίδα και έζησε κι αυτή το δικό της παραμύθι. Το να γίνεις Παβαρότι είναι δύσκολο αλλά το να γίνεις Μαρία Κάλλας είναι πιο σκληρό!
M: Μπορεί να ηταν πιο σκληρό αλλά στο τέλος της ημέρας ήταν παραμύθι, όπως είπες...
Α: Σωστά. Και η δική μου ιστορία θυμίζει περίπου παραμύθι αλλα για αρκετά διαφορετικούς λόγους. Η Άννα Βίσση ξεκίνησε από ένα μικρό νησί, την Κύπρο. Ο πατέρας της δούλευε σε μπακάλικο και η ίδια συνήθιζε να δουλεύει μαζί του. Όταν μετακόμισαν οικογενειακώς στην Ελλάδα, όπου πήγαινε ακόμη σχολείο, δούλευε και εκεί με την οικογένεια της μέχρι που μπήκε στο δρόμο της μουσικής. Δεν έγινε ποτέ για τα λεφτά ή την δόξα. Ποτέ! Και ίσως γι' αυτό ο Θεός με ευλόγησε και με τα δύο αλλα ακόμη. Θα συνέχιζα να το κάνω και χωρίς αμοιβή! Δεν έχει σχέση με χρήματα αυτό που κάνω αλλά μόνο με το πώς νιώθω εγώ και το κοινό όταν κλείνω τα μάτια και τραγουδάω. Αυτό ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει το μουσικό μου ταξίδι και αυτός είναι και ο λόγος που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
M: Τι έχεις να πεις για την εμφάνισή σου; Πάω στοίχημα πως 9 στις 10 γυναίκες που ανοίγουν ένα περιοδικό και σε βλέπουν μέσα πεθαίνουν να μάθουν τι φοράς και απο πού το πήρες!
Α: Αυτή τη στιγμή ό,τι φοράω είναι απο το κέντρο του LA!
Μ. Μου κάνεις πλάκα...
Α: Το πήρα από το Alley, ένα discount store. Θα έδωσα γύρω στα 30 δολλάρια! Μπορεί να φορέσω κάτι που να κάνει $30 μέχρι και $3000! Φόραγα Versace που μου στοίχισε $30.000 το 90. Εντάξει, ήταν εντυπωσιακά ρούχα αλλά δεν είναι ανάγκη αυτό που φοράς να είναι ακριβό για να είναι και όμορφο.
M: Τι σε ενθουσιάζει και σε κάνει χαρούμενη και τι όχι, στη σχέση σου με τους fans σου; Ξέρεις, το φανατικό κοινό είναι αρκετά ευαίσθητο.
Α: Είναι επειδή είναι τόσο ενθουσιώδεις και παθιάρηδες και μ' αρέσει αυτό. Είχαν συνηθίσει να με βλέπουν πανέμορφη σε φωτογραφήσεις, πάντα λαμπερή και μόλις αποφάσισα να φωτογραφηθώ χωρίς πολλά πολλά για το τελευταίο μου album, οι πρώτες αντιδράσεις ήταν σοκαριστικές. Όταν δεν είδαν το είδωλό τους να πνίγεται στην γκλαμουριά σοκαρίστηκαν. Σχεδόν κανείς δεν είπε καλή κουβέντα για το εξώφυλλο, αλλά δε με επηρέασε, αν και δεν ήθελα να κάνω τους fans μου να νιώσουν ότι τους προδίδω. Στο τέλος της ημέρας, οι καλλιτέχνες πρέπει να κάνουν πάντα αυτό που νιώθουν πως είναι το καλύτερο και όχι τι τους λένε οι άλλοι να κάνουν.
M: Ναι, αλλά δε θα ήταν κρίμα να απορριφθεί κάτι πολύ απλά επειδή δεν ήταν μία από τα ίδια?
Α: Ακριβώς! Βγαίνεις από το studio, έχοντας δουλέψει τόσο σκληρά και αντί να παίρνεις θετικά vibes, κριτικάρεσαι τοιουτοτρόπως επειδή προσφέρεις κάτι εντελώς διαφορετικό!
M: H ειρωνεία σ' αυτό το σημείο είναι πως μετά από λίγο καιρό όχι μόνο αγάπησαν αλλά λάτρεψαν τη δουλειά σου...
Α: Αυτό ακριβώς συνέβαινε σε όλη μου την καριέρα!
M: Θα ήθελα να κάνουμε τώρα την ίδια συζήτηση, αλλά για τα ΜΜΕ. Τι σου αρέσει και τι όχι στα media;
Α: Πρώτα απ' όλα να σου πω πως δεν πιστεύω πως ο κόσμος έχει επιλογή σ' αυτό το θέμα. Τα media έχουν καταφέρει να γίνουν αυτό που θα λέγαμε αναγκαίο κακό και δε χρειάζεται να είναι έτσι.
Υπάρχουν φορές που τα ΜΜΕ προσφέρουν αρκετά, ειδικά όταν χρησιμοποιούνται με καλή πρόθεση και με σκοπό να μεταδωθούν στο κοινό αληθινά μηνύματα ή πληροφορίες που να είναι ενημερωτικές και μπορούν να βοηθήσουν και το κοινό αλλά και τον ίδιο τον καλλιτέχνη αλλά και ακολούθως, την ποιότητα των ίδιων των μέσων. Πιστεύω πως αν τα media δρούσαν ειλικρινά και αληθινά, χωρίς να εξυπηρετούν συμφέροντα, θα μπορούσαν να γίνουν εύκολα η γέφυρα που θα συνέδεε έναν καλλιτέχνη με το κοινό του. Προσπαθώ πάντα να είμαι ευγενική με τους δημοσιογράφους και τα media γενικότερα, γιατί όταν αντιμετωπίζεις τους άλλους με σεβασμό ακόμη και το πιο άγριο είδος δημοσιογραφίας ή οι paparazzi για παράδειγμα, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να σε σέβονται κι εκείνοι.
Βλέπω μερικές φορές ανθρώπους στην τηλεόραση, σε κάποια συνέντευξη π.χ., που αν και "πρωτάρηδες", celebrities του μήνα ή της χρονιάς, προσπαθούν μάταια να μπουν στο ρόλο της περιζήτητης και απλησίαστης ντίβας, απλά και μόνο για να δημιουργήσουν θόρυβο γύρω από το όνομά τους. Δε συμφωνώ μ' αυτό. Τα media, αν ο καλλιτέχνης είναι ειλικρινής και αληθινός, μπορούν να γίνουν η γέφυρα μεταξύ του ιδίου και του κοινού του. Πρέπει να αντιμετωπίζονται με ειλικρίνεια. Κι εσύ, όσο πιο νωρίς δώσεις στα μέσα αυτό που θέλουν, τότε μόνο θα σε αφήσουν στη ησυχία σου κι αυτό το κατάλαβα με τα χρόνια.
M: Ως μια απίστευτα επιτυχημένη γυναίκα τι συμβουλές θα έδινες στις υπόλοιπες γυναίκες που προσπαθούν να επιτύχουν σήμερα;
Α: Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να ξεπεράσουν το γεγονός ότι είναι γυναίκες.
M: Δηλαδή θεωρείς παγίδα για τις γυναίκες αυτό που λένε ότι 'οι άνδρες ξέρουν καλύτερα';
Α: Εντελώς! Μπορεί να ζούμε σε ένα κόσμο φτιαγμένο για άνδρες αλλα χωρίς εμάς, τις γυναίκες, δε θα υπήρχε, δε θα λειτουργούσε.
M: Ποια θα έλεγες πως είναι τα ιδανικά χαρακτηριστικά μιας γυναίκας της σημερινής εποχής?
Α: Να έχει αυτοπεποίθηση! Να είναι προσηλωμένη στο στόχο της! Να υποστηρίζει τις άλλες γυναίκες! Να μην αποπροσανατολίζεται από πειρασμούς. Να κρατιέται μακριά από ναρκωτικά και όλες αυτές τις ιστορίες. Να μη δέχεται να ανταλλάζει κάτι με σεξ. Σ' αυτό είμαι κάθετη. Δε χρειάζεται να ερωτοτροπείς για να είσαι επιτυχημένη.
M: Τι θεωρείς sexy σε μια γυναίκα;
Α: Το μυαλό! Εκεί φαίνεται πόσο δυνατή είναι μια γυναίκα.
M: Δε συμφωνείς όμως ότι είναι και θέμα συμπεριφοράς; Κάτι σαν αύρα;
Α: Εντελώς! Και μην περιμένεις πως ένας άνδρας θα σε βοηθήσει επειδή είσαι γυναίκα! Ή πως θα σε βοηθήσει και καθόλου!
Μ: Κι αυτό επειδή αυτό που πραγματικά θέλει ένας άντρας είναι να κοιμηθεί μαζί σου;
Α: Το πλέον πιθανότερο, τουλάχιστον το 99% από αυτούς!
M: Αν σου δινόταν η ευκαιρία να αλλάξεις τρία πράγματα στην καριέρα σου ή στην προσωπική σου ζωή ποια θα ήταν αυτά;
Α: Πρώτα νομίζω πως θα το σκεφτόμουν καλύτερα πριν να πω το τελικό 'ναι' για το διαγωνισμό της Eurovision πριν μερικά χρόνια στην Αθήνα. Η χρονική συγκυρία τότε ήταν λάθος, όπως λάθος ήταν και το τραγούδι, γενικά πολλά λάθη τότε! Κάτι άλλο που πιστεύω θα προτιμούσα θα 'ταν αν τότε, το 70, η οικογένεια μου μετανάστευε στην Αμερική αντί στην Ελλάδα. Θα μπορούσα πρώτα να δουλέψω εδώ και μετά να κινηθώ προς το μικρότερο κοινό της Ελλάδας που ακούει πιο συγκεκριμένα πράγματα και ήχους. Θα ήθελα επίσης να έφερνα στον κόσμο ένα δεύτερο παιδί.
M: Θα άλλαζες κάτι από τους έρωτες που έχεις ζήσει; Θα το πείραζες αυτό το κεφάλαιο της ζωής σου;
Α: Έλα τώρα, αυτά τα μαθήματα δεν θέλεις να τα αλλάξεις με τίποτα. Όχι, στο θέμα του έρωτα δε θα άλλαζα τίποτα. Η αγάπη έχει τρέλα και πάντα όταν ερωτεύομαι ζω την κάθε στιγμή χωρίς κανένα δισταγμό. Ζω τις καλές και τις κακές στιγμές ενός έρωτα, όπως κι αν έρθουν. Γιατί αυτή είναι άλλωστε και η φύση της αγάπης.
M: Επόμενο θέμα: Νιάτα, ομορφιά και σεξ.
Α: Χάρηκα, γεια σας.
M: (Γελάει) Δε θες να απαντήσεις;
Α: Εννοείται πως θα απαντήσω! Τώρα μιλάς!
M: Ομορφιά, νιάτα, σεξ: αυτό πουλάει σήμερα παντού. Συμφωνείς;
Α: Εξαρτάται από το πώς προσπαθείς να το πουλήσεις και σε ποιο κοινό. Δεν θέλω να πιστεύω πως αυτό το πακέτο πουλάει παντού και σε όλους. Μου κάνει πιο πολύ σαν ρατσισμός αυτό. Δηλαδή αν δεν το 'χεις ή δεν είσαι αρκετά sexy ή όμορφος ή αρκετά μικρός σε ηλικία, τι κάνεις; Είναι λοιπόν μια κατάσταση πολύ κοντά στην έννοια του ρατσισμού και αυτό το μισώ. Γιατί αν είναι έτσι τότε πολλά μεγάλα ταλέντα σίγουρα μένουν ανεκμετάλλευτα καθώς δεν 'ταιριάζουν' στον κόσμο που μου περιγράφεις.
M: Ισχύει όμως οτι η επιτυχία έρχεται με τον συνδυασμό αυτών των τριών χαρακτηριστικών;
Α: Όταν υπάρχει και ταλέντο μπορεί. Προσωπικά, θα βοηθούσα κάποιον ταλαντούχο άνθρωπο που δεν ταιριάζει μ' αυτή την "εμπορική φόρμουλα". Όταν κάποιος είναι αρκετά και αληθινά ταλαντούχος δε θα χρειαστεί να πουλήσει αυτή τη συνταγή.
M: Αυτό που μόλις είπες το λες περισσότερο για τις γυναίκες;
Α: Για όλους το λέω. Ίσως λίγο παραπάνω για τις μεγαλύτερες γυναίκες και όχι τόσο για τους νεαρούς άνδρες. Τι κάνεις δηλαδή αμα δεν είσαι Βrad Pitt; Τη χάνεις την ευκαιρία σου;
M: Ένα δημόσιο πρόσωπο μπορεί να βοηθήσει αρκετά σε φιλανθρωπικούς σκοπούς, συμφωνείς;
Α: Πιστεύω ότι το να προσφέρει κάποιος διάσημος είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει για να ανταποδώσει στο σύμπαν το ταλέντο που του δόθηκε. Η προσφορά δίνει στον κόσμο που σε βλέπει από κάτω να καταλάβει ότι έχεις και μια πιο ανθρώπινη, μια πιο αληθινή πλευρά, χωρίς να εννοώ ότι οι φιλανθρωπίες πρέπει να γίνονται για τα μάτια του κόσμου. Πρέπει να νοιάζεσαι πραγματικά, αλλιώς δεν αξίζει και δείχνει και ψεύτικο.
M: Τελευταία ερώτηση: Πες μου κάτι για την Άννα που δεν έχει ειπωθεί ή γραφτεί ποτέ και πουθενά!
Α: Δύσκολη ερώτηση. Θα έλεγα το ότι χρειάζομαι τουλάχιστον ένα σακούλι ποπκόρν την εβδομάδα για να επιβιώσω, χωρίς να σκέφτομαι δίαιτες και γυμναστήρια! Δεν είναι αστείο;
Μ: Ποπκόρν!
Α: Ναι, ποπκόρν! Είμαι εθισμένη στο ποπκόρν!
M: Κάτι άλλο;
Α: Θέλω τα πάντα να είναι στη θέση τους!
Μ: Το ίδιο κι εγώ. Δε νομίζω όμως πολλοί άνθρωποι να το 'χουν αυτό!
Α: Δεν ξέρω πόσο μανιακός είσαι εσύ μ' αυτό... Τις προάλλες έτρωγα με φίλους και στον τοίχο πάνω από το απέναντί μου τραπέζι ήταν ένας πίνακας τοποθετημένος λίγο στραβά. Οι άνθρωποι που κάθονταν σ' εκείνο το τραπέζι έτρωγαν αμέριμνοι. Με ενοχλούσε τόσο πολύ, αλλά προσπάθησα να μην το προσέχω. Σε αποσυντονίζει, όλο αυτό! Για να μην στα πολυλογώ, καθώς παίρναμε το ορεκτικό μας, σηκώθηκα, στάθηκα πάνω από το τραπέζι τους ενώ αυτοί έτρωγαν και χωρίς να γνωρίζω κανένα, έφτιαξα τον πίνακα στον τοίχο και είπα στα Ελληνικά "συγγνώμη αλλά μόνο έτσι θα μπορούσα να τελειώσω το γεύμα μου". Και πήγα πίσω και τελείωσα το γεύμα μου!
M: Άννα νομίζω πως είσαι νικήτρια!
Α: Και τι κέρδισα;
Μ: Έπαθλα ενός λαμπρού, χαρισματικού πνεύματος που δε θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς έστω ένα ίχνος εκκεντρικότητας!
Α: Μπορώ να το αντέξω αυτό!
No comments:
Post a Comment