Συναντηθήκαμε στις πρόβες λίγο πριν την πρεμιέρα της παράστασης «Δώδεκα», που από τις 25 Μαΐου παρουσιάζεται στο Odeon. Όπως ήταν φυσικό, η συζήτησή μας αφορούσε την προετοιμασία, τις συνεργασίες και τελικά αυτό που θα παρουσιάσει επί σκηνής. Μιλάει με αμεσότητα και πάθος γι’ αυτό που κάνει και καταλαβαίνεις ότι καμιά επιτυχία δεν είναι τυχαία.
Γενικά πως θα περιγράφατε το “Δώδεκα” ως παραγωγή σε κάποιον που δεν έχει παρακολουθήσει το πρόγραμμα;
Το φετινό “12”, το μεγάλο πάρτυ, όπως μας αρέσει να το λέμε ήταν η απόδειξη πως με νοικοκυρεμένο budget αλλά με πολύ διάθεση και για το καλύτερο, μπορεί να στηθεί κάτι άρτιο, με ψυχή που θα μιλήσει στον κόσμο. Με στόχο πάντα τη καλή μουσική και την ανατροπή...
Σε ποιο βαθμό συμμετέχετε στο σχεδιασμό ενός προγράμματος. Θέλετε να έχετε τον έλεγχο σε όλα τα στάδια;
Διαλέγω πάντα συνεργάτες που έχουν ταλέντο και που εμπιστεύομαι. Επομένως, δε θα το ’λεγα έλεγχο, όχι ακριβώς, αλλά ενδιαφέρον. Γιατί με νοιάζει και πιστεύω στις ομαδικές δουλειές! Μέλος της ομάδας αυτής είμαι και εγώ. Με τη διαφορά ότι στο τέλος εγώ θα βγω εκεί πάνω και θα οδηγήσω το πλοίο που επανδρώθηκε. Αυτό προσδίδει στην αδρεναλίνη μου, στο πάθος και την ενέργεια μου και με κάνει να τρέχω για όλα.
Η καλλιτεχνική διεύθυνση είναι της Μυρτώς Κοντοβά. Τι καινούριο έχει φέρει σε σχέση με άλλες παραγωγές σας;
Η Μυρτώ αγαπάει το παραμύθι, την ιστορία, το συναίσθημα, το θέαμα, την παράσταση αλλά και το “χύμα”. Όλα αυτά είναι δύσκολο να τα συνδυάσεις. Αυτή μπορεί! Το έχει. Το επιτυγχάνει. Και είναι πολύ επαγγελματίας που αυτό εμένα μου αρέσει πολύ. Είναι βέβαια και μια καλή μου φίλη που αυτό σε συνεργασίες είναι άλλοτε καλό κι άλλοτε κακό. Εμάς μέχρι τώρα μας βγήκε μόνο σε καλό.
Πως προέκυψε η πρόταση συνεργασίας στη Μαίρη Λίντα;
Μια δική μου ιδέα ήταν που μόλις την σκέφτηκα χάρηκα πολύ στην σκέψη πως θα συναντούσα επί σκηνής ένα ζωντανό θρύλο που μεγάλωσα ακούγοντας και θαυμάζοντας. Ζω συγκινητικές στιγμές όταν βγαίνω με την Μαίρη Λίντα δίπλα μου να την σιγοντάρω άλλοτε κι άλλοτε εκείνη εμένα. Είναι τιμή μου στ’ αλήθεια.
Πόσες ώρες κάνετε πρόβα ενόψει των ζωντανών εμφανίσεων;
Τίποτα συγκεκριμένο ή προγραμματισμένο. Άλλοτε πολλές κι άλλοτε πάρα πολλές. Εξαρτάται από τις ανάγκες, το χρόνο, κτλ.
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια έχει αλλάξει κάτι στον τρόπο που αντιμετωπίζετε τα live σας;
Πολλά γιατί όλοι μας ό,τι δουλειά και να κάνουμε αλλάζουμε τρόπο σκέψης και έκφρασης σύμφωνα με τις αλλαγές του πλανήτη που είναι αναπόφευκτες. Τα live τα αγαπάω όσο τίποτα και επίσης αγαπάω και τις καινοτομίες τις αισθητικές και ακουστικές. Κάθε live είναι κι ένα νέο έργο, μια άλλη ιστορία, άλλη ροή.
Με ποιο κριτήριο επιλέγετε τα τραγούδια εκτός της δικής σας δισκογραφίας, που πρόκειται να πείτε;
Με το συναίσθημα κυρίως. Δεν με νοιάζει αν είναι λαϊκό, ροκ, ποπ ή ρεμπέτικο. Φτάνει να μ’ αρέσουν τα λόγια, η μουσική και να μπορεί να με συγκινεί.
Έχετε αγαπημένες συνήθειες όταν έρχεστε στη Θεσσαλονίκη;
Είχα...Όταν δεν έκανα δίαιτες, ας πούμε, και λεγόντουσαν μπουγάτσα τυρί και μπουγάτσα κρέμα. Αλλά τώρα αρκούμαι σε μια ωραία βόλτα στα σοκάκια και ένα ζεστό καφέ στη παλιά πόλη. Το σινεμά, να μην παραλείψω, ισχύει παντού ως συνήθεια αγαπημένη.
No comments:
Post a Comment